21 wartościowych cytatów
" Dla powstania więzi ważna jest jakość interakcji. Poświęcany czas i podstawowa opieka zdają się same w sobie nieistotne. Liczą się natomiast zabawa, wesołość oraz responsywność w odniesieniu do myśli i uczuć niemowlęcia. Jeśli dana osoba zapewnia dawkę wesołości i zabawy, to dziecko właśnie tej osoby szuka i tęskni za nią podczas jej nieobecności."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Wyraźnie ukształtowane przywiązanie pojawia się między siódmym miesiącem a drugim rokiem życia"
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Stała gotowość do tego, aby nieść ukojenie, wspólne przeżywanie emocji, wzajemne zrozumienie, zapewnienie bezpieczeństwa oraz dbałość o potrzeby fizyczne- wszystko to z biegiem czasu przekłada się na zaufanie, poczucie bezpieczeństwa i przywiązanie u niemowlęcia."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Kiedy potrzeby przywiązaniowe są zaspokajane, dziecko tworzy wewnętrzny model siebie jako osoby wzbudzającej miłość, wartościowej i skutecznej, innych ludzi zaś uważa za dostępnych, zainteresowanych, kochających i responsywnych. Widzi się jako jednostkę godną miłości i zdolną ją dawać. Jeżeli zaś potrzeby przywiązaniowe nie są zaspokajane, wewnętrzny model operacyjny siebie jest bardziej negatywny.: dziecko postrzega siebie jako nieinteresujące, małowartościowe i niechciane, stworzony przez nie model innych sugeruje zaś, że ludzie często dopuszczają się zaniedbań, odtrącają, są nieresponsywni i wrodzy."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Wewnętrzny model operacyjny staje się fundamentem kluczowych przekonań na temat siebie i innych."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Stres wywiera toksyczny wpływ na mózg i ma potencjał uzależniający: dziecko, które przeżyło traumę, może się przyzwyczaić do stanu pobudzenia powodowanego częstymi i wysokimi dawkami hormonu stresu."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Zdarza się, że dzieci z problemami w sferze więzi wykazują słabą zdolność do kontrolowania impulsów. Z powodu traumatycznych wspomnień z wczesnych etapów życia mogą pozostawać w stanie ciągłego, niekontrolowanego stresu (nadmiernego pobudzenia) lub nieustannie wypatrywać zagrożenia (przejawiając nadmierną czujność). co jeszcze bardziej szkodzi ich związkom z innymi."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Musimy umieć pokazać dziecku, że możemy czuć się niespokojni, nie rozpadając się przy tym emocjonalnie"
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Doświadczana troska buduje wewnętrzny obraz dziecka jako osoby cenionej, wzbudzającej miłość, a przede wszystkim wyjątkowej."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Pobudzenie można zmniejszyć poprzez zapewnienie emocjonalnego ciepła i kojące doświadczenia (takie jak czesanie włosów, przytulanie, rytmiczne kołysanie, zapalanie światła w porze spania bądź czytanie bajek na dobranoc)."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Każde zachowanie jest formą komunikacji i naszym pierwszym zadaniem jest postarać się zrozumieć, co dziecko próbuje nam powiedzieć."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Dzieci, które przeżyły traumę, muszą uwierzyć, że zmiana jest możliwa. Początkowo mogą konsekwentnie odrzucać pomoc, obawiając się utraty swoich sprawdzonych i zaufanych mechanizmów obronnych. Jakość zaangażowania tych wychowanków w opiekę zależy w dużym stopniu od ciepła życzliwości opiekunów, którzy muszą wejść w rolę "pełnych nadziei wzorów do naśladowania", budując zaufanie przez szacunek, życzliwość, ciepło i optymistyczne przekonanie, że dziecko jest w stanie odzyskać równowagę psychiczną."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Emocjonalne krzywdy często są bagatelizowane, ponieważ nie widać ich od razu. Dziecko, które nie potrafi się przywiązać, nie ma swojego miejsca na świecie."
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Kiedy próbujemy skłonić dziecko do włączenia się w coś, lepsze efekty niż słowa przynosi inicjowanie czynności i pomaganie. Na przykład szybciej uda nam się skłonić podopiecznego do współpracy, gdy zaczniemy poprawiać pościel na łóżku, niż gdy zaczniemy nalegać: "Łóżko trzeba pościelić jeszcze raz". Wspólnie poprawiając posłanie, wchodzimy w pozytywną interakcję, która umacnia więź. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Ludzie cenią innych tak wysoko, jak wysoko cenią siebie. Jednostce z niską samooceną trudno więc będzie traktować drugą osobę jako wartościową . "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Kiedy nasza samoocena jest niska, przejawiamy tendencję, aby nieodpowiednio rozumieć i odbierać ludzi wokół nas, postrzegając wszystko jako zagrożenie. Mamy skłonność do porywczych zachowań i pesymizmu. Z kolei dziecko z niską samooceną często to nam przypisuje swoją złą opinię na temat własnej wartości. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Zdrowienie zachodzi w relacjach. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Wiele osób przywiązanych w sposób pozabezpieczny przeżywa trudności w porze snu, ponieważ samotność przywołuje dawne poczucie opuszczenia. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Akceptacja, potwierdzenie i dostrzeżenie bieżących doznać dziecka oraz zakomunikowanie mu, że zdajemy sobie sprawę i rozumiemy, w jaki sposób ono doświadcza świata, to ważne aspekty procesu powtórnego wychowania. Ten rodzaj wsparcia wymaga również, byśmy pokazali wychowankowi, że widzimy i rozumiemy jego złość, strach, zdenerwowanie oraz inne emocje, i nie próbowali go przy tym nakłaniać, aby popatrzył na świat z naszej perspektywy, uspokajać ani przekonywać, by czuł się inaczej. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Dzieciom przywiązanym w sposób zdezorganizowany trzeba pomagać w nabieraniu odwagi i obniżaniu poczucia wszechmocy. Z powodu dezorganizacji relacji przywiązania dziecko takie wykształca wewnętrzny model operacyjny siebie jako osoby potężnej, ale złej, a także nieprzyjazny, wręcz przerażający obraz relacji. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
" Cykl złości nieodmiennie kończy się okresem pokryzysowego przygnębienia. Pobudzenie rozzłoszczonej osoby zawsze w końcu spada- do poziomu niższego niż zwykle. Wynika to z faktu, że pobudzeniem rządzą hormony walki i ucieczki, a ogromne zużycie energii podczas wybuchu złości powoduje deficyt energetyczny. Organizm potrzebuje do dziewięćdziesięciu minut, aby odpocząć i odzyskać równowagę, zanim wróci umiejętność jasnego myślenia. W tym czasie jednak lont złości może zostać podpalony. Dwoje zezłoszczonych ludzi czesto nawzajem się rozognia. "
Chris Taylor
Zaburzenia przywiązania u dzieci i młodzieży
You must be logged in to post a comment.